معجزه ای به نام دل

 

 

 

سلام خدای مهر ، خدای نور ، خدای عشق

همیشه روز تولدم دلگیرترین روز زندگیمه.

نمیدونم

اون روز ، روز جدایی من از تو بوده!!!!!!!!!!!!!!!

روزی که بدون اینکه از خودم ، از اطرافم دارایی از آگاهی داشته باشم پشت سرم آب ریختی و گفتی برو به سلامت که یک روز دوباره برمیگردی

 

دیدار به قیامت .

 

و ای کاش در روز دیدار بعدیمان حس و حالت به من مثل همان روز که نوزادی دست نخورده از بلاهای انسانیت بودم ، باشد.

برایم دعا کردی سفر بی خطری داشته باشم!!!!!!!!!!!!!!!؟؟؟؟؟

 

روزی که منو وارد دیاری کردی که پر شده از آدمهای آدم نما

پر شده از بدی و پلیدی و گناه

چه طور به من اعتماد کردی که باشم . چه طور به من اعتماد کردی که از خودت در من دمیدی؟؟؟  

یک مشت خاک را چه استادانه بها بخشیدی و من چه ناشیانه به خود مغرور شدم

  

 

چه دل بزرگی داری خدا 

 

چگونه سر کنم در این دنیا به تنهایی ، اگر تو نباشی

اگر تو در تمام تار و پودم نباشی

بدون نگاه پرمحبت تو چه جوری سر بالا بیاورم و نگاه کنم ؛ بدون اینکه چشمام ذره ایی از نور ازلی خودشو از دست نده و کم سو نشه به عشقت

چه طور بدون دلگرمی به حضور پر مهرت قدم از قدم بردارم و راه رفتن رو یاد بگیرم

اگر تو نباشی می ترسم پا در راهی بگذارم که تو در آن نباشی که به تو ختم نشود

و رو به نیستی انسانیت قدم بردارم

اگرتو پیشم نباشی از کجا معلوم که رو به کدوم مبدا به راه بیفتم

رو به کدوم منبع عاشقی کنم

و رو به کدوم قبله سر تعظیم .........

از کجا معلوم از همه ی داشته هایی که به بهترین شکل برایم ساختی درست استفاده کنم

اگر تو نباشی تمام وجودم و تمام انسانیتم درد می گیرد، از نبودنم ،از تهی شدنم

 

خدایا ؛ تنها امیدم به توست

 

اگر تو در تمام سلولهای وجودم نباشی ؛ اگه تو در رگهای من جریان نداشته باشی یا باشیو کنارم نباشی

لایق انسان بودن نیستم

کمک کن از اعتمادت سو استفاده نکنم

 

عاشقانه می پرستمت

 

خدای پر مهرم ؛ معبودم

هست و نیستم خواست و ارداه ی توست

تنها امیدم به توست

نا امیدم نگردان. تنهایم نگذار